Carlo Abarth

Carlo Abarth werd geboren op 15 november 1908 als Karl Albert Abarth. Hij was een auto-ontwerper. Abarth werd geboren in Oostenrijk, maar werd later genaturaliseerd tot Italiaans staatsburger; en op dat moment werd zijn voornaam Karl veranderd in het Italiaanse equivalent van Carlo Alberto.

Voor de Tweede Wereldoorlog

Abarth werd geboren in Wenen, in de tijd van het Oostenrijks-Hongaarse rijk. Als tiener werkte hij voor Castagna in Italië (1925-1927), waar hij motor- en fietschassis ontwierp. Terug in Oostenrijk werkte hij voor Motor Thun en Joseph Opawsky (1927-1934), en racete met motorfietsen, en won zijn eerste race op een James Cycle in Salzburg op 29 juli 1928. Hij zou vijf keer Europees kampioen worden en tegelijkertijd zijn techniek voortzetten. Na een ernstig ongeval in Linz verliet hij het motorracen en ontwierp hij een zijspan (1933) waarmee hij de Oriënt Express-spoorlijn wist te verslaan op het 1300 kilometer lange traject van Wenen naar Oostende (1934). In 1934 verhuisde hij definitief naar Italië, waar hij Anton Piëch, de schoonzoon van Ferdinand Porsche, ontmoette en met zijn secretaresse trouwde. In 1939 lag Abarth lange tijd in het ziekenhuis en eindigde zijn racecarrière als gevolg van een race-ongeluk in Ljubljana, Slovenië. Hij bleef in dat land (met enkele bezoeken aan Oostenrijk en Italië) tot de oorlog voorbij was, waar hij werkte in de fabriek van Ignaz Vok.

Na de oorlog

Hierna verhuisde hij naar Merano, waar zijn voorouders vandaan kwamen. Abarth leerde zowel Tazio Nuvolari als de familievriend Ferry Porsche kennen, en samen met ingenieur Rudolf Hruska en Piero Dusio richtte hij de Compagnia Industriale Sportiva Italia (CIS Italia, later Cisitalia) op, met het Italiaanse Porsche Konstruktionen-agentschap (1943 –48). Het eerste automobiele resultaat van deze samenwerking was het nogal onsuccesvolle Tipo 360 F1 prototype (zie ook Porsche 360). Het CIS Italia-project eindigde toen Dusio naar Argentinië verhuisde (1949).

Abarth richtte toen het bedrijf Abarth & C. op met Cisitalia-coureur Guido Scagliarini in Bologna (31 maart 1949), met zijn astrologische teken, de schorpioen, als bedrijfslogo. In hetzelfde jaar verhuisde Abarth & Co naar Turijn. Gefinancierd door Scagliarini's vader Armando Scagliarini, maakte het bedrijf raceauto's en werd het een belangrijke leverancier van hoogwaardige uitlaatpijpen, die nog steeds in productie zijn als Abarth. Op 20 oktober 1965 vestigde Abarth persoonlijk verschillende snelheidsrecords op de Autodromo Nazionale Monza. Hij verkocht het bedrijf op 31 juli 1971 aan Fiat, hoewel hij het een tijdlang als CEO bleef leiden. Later verhuisde hij terug naar Wenen, Oostenrijk, waar hij in 1979 stierf.

Carlo Abarth was drie keer getrouwd. Zijn eerste vrouw was de secretaris van Anton Piëch in Wenen. Hij trouwde in 1949 met zijn tweede vrouw, Nadina Abarth-Žerjav. Ze woonden tot 1966 samen in Noord-Italië en scheidden in 1979. Datzelfde jaar, ongeveer zes weken voor zijn dood, trouwde Abarth met zijn derde vrouw, Anneliese Abarth; ze blijft de Carlo Abarth Foundation leiden en schreef een van zijn biografieën in 2010.